Happy autisme!

Omdat wij vaak blogs schrijven over de dingen waar we tegenaan lopen door onze autisme, schrijf ik nu eens een blog over de dingen waar ik blij van word en hoe ik dat uit. Positief blogje dus 🙂

Ken je dat gevoel? Dat je doet alsof je de loterij hebt gewonnen, zo blij ben je? Nou dat heeft mijn cavia Anna als ze een schoon hok krijgt. Dan gaat ze ‘popcornen’, oftewel, springen! dansen! blij zijn!
Ik kwam erachter dat ik best wel op een cavia lijk in dat opzicht, haha. Als ik heel blij/enthousiast ben dan ga ik rondjes springen door de kamer en  fladderen met mijn handen. Ik denk dat je er al vrolijk van wordt als je daarnaar kijkt, ook al ziet het er een beetje gek uit natuurlijk. Maar hé dat is mijn autisme 😉

Nu ik toch aan mijn cavia’s denk, dat is één van de dingen waar ik heel blij van word! Ze zijn mijn kindjes! Yes! (zie je me al enthousiast zijn?). Toen mijn cavia voor het eerst kon traplopen was zo’n moment, van intense blijheid..
Ik kan ook heel blij worden van andere kleine dingen, bijvoorbeeld als ik mijn kamer helemaal schoongemaakt heb en alles weer recht en op zijn plek ligt, maar ook van muziek of als ik mijn opdracht voor school heb ingeleverd.

Als ik heel blij ben, dan zit ik in ‘groen’. Groen staat voor geluk en ontspanning in mijn paniekplan. Dat is het moment waarop ik optimaal kan ontwikkelen en mezelf kan zijn. Ik zit in groen als ik niet een te vol hoofd heb, geen paniek heb en geen hinder van mijn autisme heb. Toch ben ik ook in groen, voortdurend bezig met mezelf in groen te houden; ik zorg voor voldoende rustmomenten en ontspanning, zodat mijn ‘emmer’ af en toe geleegd wordt.

Een kenmerk van autisme is het voorkomen van repetitief gedrag en specifieke interesses. Ik denk dat deze kenmerken er ook voor zorgen dat mensen met autisme blijdschap kunnen voelen en uiten. Wat ik eerder al noemde in deze blog, is dat ik fladder en spring als ik heel blij ben. Met deze bewegingen kan ik mijn blijdschap uiten en gaat de (blije) spanning uit mijn lichaam. Van mijn specifieke interesses kan ik mij heel erg blij voelen. Ik vind zelf bijvoorbeeld het menselijk lichaam zo interessant dat ik allemaal feitjes hierover uit mijn hoofd weet, ik word er super enthousiast van.

Helaas kent heel blij worden als je autisme hebt ook een keerzijde. Het komt bij mij nog wel eens voor dat ik zo blij ben geweest, dat ik totaal overprikkeld ben. Dat uit zich in extreem moe zijn, hoofdpijn en huilen. Gelukkig kan ik dan wel met een positief gevoel op de dag terug kijken en scheelt dat weer een beetje in verhouding met de overprikkeling!
Ook uiten wij met autisme onze blijdschap soms toch een beetje anders dan de norm, en dat zorgt voor kijkende mensen. Maar wat is er nou mooier dan iemand blij zien, waarom zou je diegene dan aanstaren? Laten we allemaal onze blijdschap uiten 🙂

Liefs, Anna